Asht e diele.
Trupi pushon po shpirti s'prân.
Xhami që më ndan prej fminisë
Asht avullosë prej duhmës së botës.
Tana rrugët janë plasaritje t'atij xham.
Po kristalet e tij s'janë ende të lira
Diçka e fortë i mban n'lidhnì.
Tana pritjet janë plagë
Ku hedhi sytë si krypen
Me i pjekë ma mirë.
Qielli sikur s'ka meteorologji.
Mungon ti shije e ditve t'errnueme,
Dora e punve të vendueme.
Largoma zhurmën prej kangve të zgjimit,
Perden prej dritës s'agimit.
Në kjosh primend ajo që je për mue,
Në kjosh parmenda e trunit tem t'lulzuem,
Shpaloja shtretnit mbretnuer dit-netve
Të bajnë dashni si dashnia n'vetvete.
A.C.
Nessun commento:
Posta un commento